Naai ook eens een lap op een broek
Toen ik de schone was opborg vond ik de stapel broeken in de kast van oudste zoon al verdacht klein. Ik wist zeker dat er niks meer in de was zat, alles was schoon en opgevouwen. Maar toen ik de lappenmand zag uitpuilen van de spijkerbroeken wist ik genoeg: vandaag is het naaidag! Er lagen vier spijkerbroeken in de lappenmand, allemaal met een scheur op de rechterknie, de meesten ook al dun op de linkerknie. Ik bewaar afgeknipte pijpen van oude spijkerbroeken, en gelukkig vond ik ook nu weer een mooi bijpassend en bijkleurend stuk spijkerstof voor alle broeken. Het liefste zet ik de lappen over de hele knie, en het wordt het mooiste als je het helemaal in de naad naait. Maar daarvoor moet je wel eerst de naden lostornen. Daar heb ik meestal geen zin in. Ik knip een lap net iets breder dan de broekspijp en naai ‘m heel netjes langs de naad.
Meestal merkt mijn zoon niet eens dat er een lap op zijn knie is genaaid, soms zegt hij ’s avonds opeens ‘hé, er zit een lap op deze broek!’. De lap valt blijkbaar niet op. En dat is precies waar het mij om gaat.
Ellen
15 maart, 2010 at 22:40
Netjes gedaan hoor! Bij de spijkerbroeken van mijn kinderen is het altijd eerst het zitvlak dat problemen geeft, en dan met name het deel dat tegen het fietszadel schuurt, een beetje tussen de benen. Daar is een lap moeilijker in te zetten.
17 maart, 2010 at 16:55
Hee, wat knap van je dat je het zó kunt naaien!